پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

امروز می‌خواهیم داستان زندگی مردی را بنویسیم که بزرگ‌ترین شرکت تولید کننده ابزارآلات ایران را بنیان گذاشته است. مردی که به افتخارنام بزرگش، شرکتش را "ابزار مهدی" نام گذاشته است. او "محمد مهدی مظلومیان" نام دارد. اما این طرف داستان است. داستان تولید و تولید کننده در ایران، دو طرف دارد. طرف دوم داستان، دولت‌ها و نهاد‌ها و سازمان‌های تخصصی قرار دارند. همان‌هایی که به کارکنان خود حقوق می‌دهند که از تولید و تولید کننده حمایت کند، اما همه شاهد هستیم که نظام اداری کشور، نظام چوب لای چرخ کن تولید است. از مالیات و بیمه و کار گرفته تا شهرداری و نهاد تخصصی و نهاد ناظر و غیره. از سیاست‌های اقتصادی کشور گرفته تا چالش‌های سیاسی. نتیجه می‌شود نالیدن یک تولید کننده بین المللی از ضعف زیر ساخت ها، عدم حمایت ها، قوانین دست و پاگیر، کمبود مواد اولیه، نظام بروکراسی فشل، تغییر قوانین و مقرره‌ها بشکل مکرر، مشکلات اقتصادی کلان و اقتصاد سیاسی و غیره. یادمان نرود که پیشرفت مهدی مظلومیان‌ها، پیشرفت یک کشور محسوب می‌شود.

واردات میخ و سیخ و پیچ میراث دولت نهم و دهم بود که متاسفانه این میراث نامبارک در دولت یازدهم و دوازدهم حتی در بدترین شرایط اقتصادی باز هم خود را نشان داد، واردات 160 تن کود انسانی از ترکیه، ده ها مورد پتوی معمولی و کرک حیوانات، بیل ، سیگار برگ هر نخ به ارزش 26 هزار و 500 تومان و ... وارد شده است.

رئیس اتحادیه فروشندگان میخ، قفل و لولا گفت: به نظر من بهترین قفل‌‌و دستگیره ایرانی را شرکت دهلیزان تولید می‌کند؛ خریداران برای خرید این مارک – قفل به‌همراه دستگیره- باید حداقل ۲۵۰ هزار تومان هزینه کنند.